Op straat is een toenemende spanning waar te nemen, mensen zijn druk bezig met de laatste inkopen (als ze daar tenminste geld voor hebben) en overal zie je groepjes kinderen en soms ook ouderen bezig met oefenen. Winkeltjes en restaurants hebben de “kerstverlichting” te voorschijn gehaald en opgehangen, want Tihar komt er aan. Straks wordt er weer overal gezongen en gedanst en geld opgehaald. Op het eerste gezicht heeft het wel wat van ons st. Maarten weg, alleen zijn het hier ook groepen ouderen die daar aan meedoen. Drie dagen duurt dit religieuze festival, waarna het gewone leven weer langzaam zal terugkeren in Nepal. Het is ook een familiegebeuren, zodat er na afloop ook weer veel mensen op reis zullen gaan om naar hun eigen huis terug te keren.
Veel kerken benutten deze periode voor het houden van extra dagvullende bijeenkomsten, met eten en drinken.
Vanmorgen ben ik bij Prem langs geweest om te melden, dat ik zondag niet mee terug ga naar Pokhara, ik blijf in Kathmandu. Daarna heb ik een lekker rustige dag gehouden. Lekker wat op het dak gezeten en een boek gelezen. Daarna nog de bus bespreken voor maandagmorgen voor de “girls”. Om half acht vertrekken zij maandagmorgen op de beste plaatsen in de bus. Ik ben trouwens benieuwd hoe het gewicht van hun koffers gaat uitpakken, want ze zijn behoorlijk aan het inkopen geweest…
Tussen de middag hadden we een heerlijke lunch van vegetable pakora, paneer pakora, vegetable pakora met kaas en chicken chilli. We hebben gesmuld, alleen is het bij Aukje niet goed gevallen, ze is daarom ‘s avonds niet mee geweest naar Grishma, Anneke en ik hebben de honneurs waargenomen.
Vrijdag was de start van Tihar, dat hebben we geweten. Begon het eerst onschuldig met groepjes kinderen, zonder geluidsversterking, nu trekken allerlei groepen rond, die gebruik maken van stevige versterkers en boxen.
Dansen en zingen
Terwijl anderen "in het zweet des aanschijns" een paar roepies proberen te verdienen!
Rummikuppen op dak
De zon is net onder gegaan.We zijn ’s ochtends eerst een bootje gaan huren en een uurtje het meer op geweest. Eerst bijna naar de overkant gevaren en daarna hebben we een half uurtje liggen dobberen en genieten van het mooie weer en het uitzicht.
Eén ding moet gezegd: het ziet er allemaal wel feestelijk uit met al die lichtjes. Ook het Fewapark had zich goed uitgesloofd, want daar zijn we ’s avonds gaan eten om er tegelijkertijd de culturele show te kunnen zien. Het was gebruikelijk dat zo’n show ca 1 uur duurde, maar nadat we bijna anderhalf uur hadden zitten kijken en het eten allang verorberd was, hebben we de rest maar gelaten voor wat het was.
2 opmerkingen:
Geniet van de laatste dagen, goeie reis en tot gauw!
Liefs, Sas.
Heel gezellig om zo uitgebreid van jullie te horen en te zien. We hebben genoten! We wensen jullie onder de bescherming van Vader een hele goede terugreis naar stormachtig+koud Europa. Groeten voor de bekenden in Kathmandu en veel liefs voor jullie van ons 2en Martha
Een reactie posten