Woensdag 10 november

Onze laatste update was vanaf het vliegveld in Doha, Qatar, een klein oliestaatje in de Perzische Golf. Inmiddels zitten we weer thuis in ons eigen koude, winderige en stressvolle kikkerlandje.

We hebben een zeer voorspoedige reis achter de rug. Vanaf Doha was het ruim 7 uur vliegen naar Londen Gatwick (een aanrader t.o.v. Heathrow trouwens!) Het vliegtuig was schat ik niet meer dan 30% gevuld, wat voor ons de mogelijkheid gaf om meerdere stoelen in beslag te nemen en zo nog wat te kunnen slapen. Christa, Anneke en ik hadden 2 stoelen en Aukje lag zelfs uitgestrekt over 4 stoelen! Hieronder zitten we voor vertrek nog keurig op ons eigen plek.


We kwamen een half uur te vroeg op Gatwick aan, waardoor we ruim voldoende tijd hadden om in te checken voor het laatste stukje met British Airways naar Schiphol. Voor alle vluchten had ik online kunnen inchecken, alleen dit laatste gedeelte was niet gelukt. Hieronder een foto genomen op Gatwick.


We hebben met onze vermoeide en slaperige hoofden nog een beetje rondgekeken op dit gezellige en overzichtelijke vliegveld, en zijn daarna keurig op tijd vertrokken en kwamen ook keurig op tijd op Schiphol aan, waar familie en vrienden ons al stonden op te wachten. Het einde van een vermoeiende reis. De jassen konden weer uitgepakt worden!

's Middags zijn we gelijk doorgegaan naar Apeldoorn, om onze kleinzoon Marc te feliciteren (15 jaar!) en onze hond Bart op te halen. We zijn weer compleet.

Terugkijkend is de reis inderdaad lang en vermoeiend. Het vliegen, de bus naar Pokhara, maar ook het opdoen van al die indrukken in dit prachtige land.
Het is zeker geen uitrustreis geweest en ik herinner me dat Anneke op een gegeven moment zei: Oh, lekker, hebben we een dagje "vrij"? Maar ik denk dat het ook deze keer alle moeite waard is geweest. Veel oude contacten zijn aangehaald en er zijn er zelfs een paar nieuwe bijgekomen.

We voelen ons gezegend en bevoorrecht dat we dit alles kunnen en mogen doen. We zijn ook blij dat we weinig last hebben gehad van lichamelijke ongemakken door het eten van ander voedsel dan we gewend zijn. Maar bovenal zijn we God dankbaar voor de zegen die we hebben mogen ervaren en hebben mogen zijn voor anderen en ook dat we gezond en wel weer terug zijn in ons overbevolkte (door mensen en autos) kikkerlandje.

Geen opmerkingen: