De weg er heen, lopend natuurlijk, is al een belevenis op zich, vooral als je nog nooit eerder in Nepal geweest bent. Eerst door een gedeelte van de stad, waar niet zoveel toeristen komen, daarna over een brug, met je neus dichtgeknepen, tot je uiteindelijk onderaan de trap staat, die je rechtstreeks naar boven brengt, als je de energie op kan brengen.
Onderweg nog even een colaatje gedronken in een Nepalees winkeltje en een praatje gemaakt met de eigenaar.
En dan via deze lange trap omhoog. Er is veel begroeing langs deze trap, dus kan je pas op het laatst het laatste stukje zien. Maar goed ook, want dan kan je niet zien hoe lang die is en ook niet dat het laatste stuk steeds steiler omhoog.
Langs de trap veel apen, tot grote vreugde van Anneke en Christa, ik heb er zelf ook nooit zoveel gezien. het is alleen niet ongevaarlijk, want als je een haal krijgt van zo'n beest, kan je daar aardig ziek van worden. Hier zie je een apenfamilie die elkaar zat te vlooien...
Boven heb je behalve alle boeddhistische afgodsbeelden en de vele gebedsmolens, een prachtig uitzicht. Na alles bekeken te hebben, zijn we via de achterzijde weer naar beneden gegaan. Leuk is, dat je ongeveer halverwege een klein kerkje tegenkomt. We hebben dit een paar jaar geleden ontdekt, doordat we bekende Nepalese gospelliederen hoorden zingen toen we er langs liepen.
Na een lange wandeling, weer over een van de rivieren die Kathmandu doorkruisen, kwamen we op tijd voor de lunch en onze afspraak met Tilak weer bij het hotel aan.
Deze rivieren vormen in zeker opzicht een groot probleem doordat er heel veel huisvuil in gestort wordt. Het is een grote bende, waar de varkens zich overigens prima thuis voelen.
Toen we terugkwamen stond Tilak (veel te vroeg dus) ons al op te wachten. We zijn terug naar het hotel gelopen en hebben daar samen gelunchd.
Hij vertelde ons tijdens het eten, dat het erg moeilijk wordt om de bruiloft nog voor ons vertrek te laten plaatsvinden en dat de hele organisatie in handen is van zijn broer Prem. In Pokhara zullen we dus wel meer horen, maar het ziet er niet naar uit dat we er bij kunnen zijn helaas.
Na de lunch ben ik eerst met Tilak meegegaan naar de Bijbelschool waar hij les geeft. Het kostte eerst wat moeite om een taxi te vinden die bereidt was om ons tegen een aanvaardbare prijs daar naartoe te brengen, de school ligt in een buitenwijk van Kathmandu. Uiteindelijk lukte dat toch en na een wilde rit kwamen we bij de school aan. Daar heeft hij alles laten zien, tot en met het gebouw waar ze als echtpaar straks een paar kamers krijgen. Het is een school die goed aangeschreven staat en goed opgeleide mensen afleverd (3-jarige opleiding, intern).
Na de schoolkwam het grote moment dat ik Tilak's aanstaande, Ganga, zou ontmoeten. Weer in de taxi, de hele stad door naar Jawalakhel, waar we met haar afgesproken hadden.
Na bijna een half uur werd Tilak op zijn rug getikt door een verlegen jonge vrouw, ik ben bang dat ze een beetje het gevoel had dat ze ge-examineerd zou worden door mij. We hebben in een restaurantje een goed gesprek met haar gehad en het was fijn om haar te ontmoeten. Ik denk dat ze is, zoals ze er op de foto's uitziet, een lieve vrouw, die weet wat ze wil. Bij deze ontmoeting waren de dames overigens niet aanwezig.
Na een wandeling van ruim een uur, dwars door de stad, was ik tegen zessen weer terug in het hotel. We hebben de dag daarna afgesloten met een lekkere Chicken Tika Massala met naan.
1 opmerking:
Hallo Jan, leuk verhaal over de belevenissen van gisteren. Heb je dus, met de dames,echt die lange trap opgelopen of.....??
Mooi een foto van Tilak met zijn bruid. Jammer dat jullie HET FEEST niet mee kunnen maken.
Zijn jullie nu misschien op weg naar Pokhara of gebeurt dat vrijdag? In ieder geval een hele goede reis gewenst, groeten aan Aukje (en als je hem ziet aan Rishikesh) van ons 2en Martha
Een reactie posten