Zaterdag 30 oktober

Vrijdagochtend heb ik iets gedaan, wat ik al een paar jaar van plan was, een bezoek aan de stupa op de bergtop aan de zuidkant van het meer. Ik ben daar niet zozeer vanwege de stupa heengegaan, maar vooral voor het fantastische uitzicht dat je daarvandaan moet hebben.

Na eerst samen met Aukje ontbeten te hebben op een mooi plekje vlakbij het meer, is Aukje met Prabha op stap gegaan. Ik heb daarna eerst info ingewonnen bij Pradip en Prakash over de weg daar naar toe, het zou geen probleem moeten zijn. Wat ze me er niet bij verteld hadden was, dat er 2 wegen naar de top lopen. De eerste en officieel aangegeven weg is voor motoren en auto’s praktisch onbegaanbaar. Het is helaas wel de eerste weg die je tegenkomt.

Het begin zag er al steil en bijzonder slecht uit, maar in de hoop dat het verderop beter zou worden ben ik toch de weg opgereden. Het werd alleen niet beter maar slechter! Toen ik bijna halverwege was kwam ik een paar wandelaars tegen, die me vertelden, dat er verderop nog een weg was die veel beter berijdbaar zou zijn. Hoewel ik ruw geschat de helft er al op had zitten, besloot ik toch terug te gaan. Heel voorzichtig over het bijzonder oneffen rotspad, met veel losliggende stenen ben ik naar beneden gereden. Als ik eerlijk moet zijn, had ik nog nooit in Nepal op een dergelijke weg gereden en was ik blij weer heelhuids beneden aan te komen.

Ik ben daarna doorgereden en vond al snel de andere weg. Deze was inderdaad veel beter, de eerste helft was zelfs een vrij brede pas geasfalteerde weg. Daarna nog een stuk rough road, maar lang niet zo erg en zo steil als de andere weg. Na mijn motor geparkeerd te hebben (10 roepies, maar niemand kwam ze ophalen), ben ik het laatste stukje naar boven gelopen. Daar werd mijn moeite ruimschoots beloond, hieronder een paar foto’s vanaf die plek. Fantastisch!






Ik heb daar boven genoten van de prachtige vergezichten, het was ook bijzonder helder weer.

Daarna moest ik ijlings terug, want Anneke en Christa werden rond de middag terug verwacht. Rond 12.15 was ik weer terug bij Phill’s Inn, waar het toch nog ruim een uur duurde voor de dames arriveerden. Als 2 opgetogen tieners, vol van wat ze allemaal meegemaakt hadden, kwamen ze uit de taxi. Vooral de rit op de olifant en het tochtje met de kano vroeg in de ochtend hadden veel indruk gemaakt, alhoewel Christa wel wat problemen gehad had om na een rit van 2 uur van de olifant af te komen....

Zaterdagochtend zijn we naar de kerk in Naya Gaun geweest. Het was andermaal stralend weer en met z'n drieen zijn we met de taxi daarheen gegaan. Mijn motor stond met een lekke band, er zat een spijker van ca. 4 cm. in... Waarschijnlijk heb ik die al vrijdag opgelopen, want ik had op een gegeven ogenblik de indruk dat de band wat zacht werd. Morgen eerst maar laten maken.

Het weerzien met alle bekenden in Naya Gaun was weer erg hartelijk en zoals gebruikelijk is (nadat de dienst om 10 uur begonnen was) zat iedereen rond half elf binnen... Tot verbazing van Anneke en Christa.

Al met al was het een fijne dienst en stonden we om ca. 12 uur weer buiten om diverse mensen nog de hand te schudden. Ik schat dat er ongeveer 500 mensen aanwezig waren. Het was gelijk ook de 2e keer deze reis dat ik mocht spreken, als onderwerp had ik gekozen: eenheid.


We hebben het verder rustig gehouden, alleen aan het eind van de middag heb ik samen met Anneke nog een wandeling langs het meer gemaakt, daarbij kwamen we deze prachtige waterlelies (?) tegen.


's Avonds hadden we bij het eten nog een klein incidentje, Aukje en Anneke hadden een buffelsteak besteld, met rijst en met gekookte groenten. Toen het opgediend werd bleken ze dubbel rijst te hebben en waarschijnlijk ook dubbel vlees en geen groente... Een foutje van de bhaai, die we niet hoefden te betalen.



Ik denk trouwens dat de koffers van de dames aardig gevuld zullen zijn als we terug gaan...